اطلاعات جالب درباره انواع چای که احتمالا نمی دانستید | نوشیدن چند استکان چای در روز مجاز است!؟

میزان مجاز مصرف چای: استفاده بیش از حد از کافئین با نوشیدن بیش از پنج فنجان قهوه در روز می‌تواند منجر به عوارض جانبی شود؛ از جمله این مشکلات، کم‌خونی است که بسیار حائز اهمیت می‌باشد. در این مطلب بخش سلامت مجله خبری چشمک به بررسی میزان مجاز مصرف چای و عوارض احتمالی مصرف بیش از اندازه چای بر سلامت خواهیم پرداخت.

شاید بپسندید: درمان کلسترول خون در طب سنتی با ۶ ماده غذایی

احتمالا بپسندید: کاهو و این همه خاصیت که قطعاً نمی دانستید!

اطلاعات جالب درباره انواع چای

انواع چای براساس نوع فراوری خود قابل‌تمایز هستند. برگ‌های بوتهٔ گیاه چای، اگر به‌سرعت پس از چیده شدن، خشک نشوند، پلاسیده و اکسیده می‌شوند. این فرایند مشابه با تبدیل جو به مالت است، که در آن نشاسته به انواع شکر تبدیل می‌شود؛ برگ‌های آن به‌سرعت تیره می‌شوند، و سبزینهٔ آن تخریب شده و مواد جوهر مازو در آن آزاد می‌شود. گام بعدی در فرآوری، متوقف ساختن روند اکسیداسیون در مرحله‌ای ازپیش‌تعیین‌شده و از طریق از بین بردن آب برگ‌ها با حرارت دادن آن‌ها می‌باشد.

اصطلاح «تخمیر» (احتمالاً به‌وسیلهٔ پرورش‌دهندگان انگور) برای تشریح این فرایند بکار برده شده، و حتی در مواردی که هیچ‌گونه تخمیر واقعی (یعنی این فرایند با مخمر انجام نگرفته و اتانول هم تولید نشود) صورت نگرفته باشد، استعمال شده‌است. اما بدون کنترل دقیق رطوبت و دما، قارچ‌ها بروی سطح چای رشد می‌کنند. قارچ‌ها سبب تخمیر واقعی در چای می‌شوند که سبب آلودگی چای با مواد سمی و سرطان‌زا گشته، که در نتیجهٔ آن باید چای را دور ریخت.

از لحاظ سنتی، چای بر اساس درجه و دورهٔ تخمیر شدن (اکسیداسیون) برگ‌ها، به گروه‌های زیر طبقه‌بندی می‌شود:

شاید بپسندید: بهترین خوراکی ها برای جلوگیری از پوکی استخوان و داشتن استخوان های سالم!

احتمالا بپسندید:  خوردن آنتی بیوتیک همراه این دارو و غذاها ممنوعه!

چای سفید: برگ‌های تازه (جوانه‌ها) که تحت عمل [اکسیداسیون] قرار نگرفته‌اند؛ شکوفه‌های چای را برای جلوگیری از تشکیل سبزینه (کلروفیل) از نور خورشید می‌توان دور نگه داشت. چای سفید نسبت به دیگر انواع چای در مقادیر کمتری تولید می‌شود و می‌تواند از همان نوع چای که با روش‌های دیگر تولید شده از لحاظ قیمت نسبتاً گران‌تر تمام شود. این نوع چای در کشورهای دیگر به غیر از چین، کمتر شناخته شده‌است، اگرچه این شناخت با عرضه چای سفید به شکل کیسه‌ای، و نیز چای سفید سرد و فوری، بیشتر شده‌است.

چای سبز: فرایند اکسیداسیون پس از گذشت زمان اندکی از طریق حرارت یا با بخار که یک روش سنتی ژاپنی است یا به وسیله بو دادن آن در تابه‌های داغ، به عنوان یک روش سنتی چینی متوقف می‌شود. برگ‌های چای را می‌توان به شکل برگ‌های جداگانه یا تبدیل شده به حبه که برای تولید چای باروتی استفاده می‌شود، برای خشک کردن کنار گذاشت. فرایند اخیر، زمان‌بر بوده و به عنوان نمونه تنها برای چای‌های زرین (pekoe) با کیفیت بالا استفاده می‌شود. چای یک یا دو روز پس از چیدن، فرآوری می‌شود.

چای اولانگ (Oollong): عمل اکسیداسیون در حد فاصل بین استانداردهای زمانی مربوط به چای سبز و چای سیاه متوقف می‌شود. فرایند اکسیداسیون دو تا سه روز به طول خواهد انجامید.

چای قرمز: می‌گذارند برگ‌های چای به‌طور کامل اکسیده شود. چای سیاه در بیشتر نقاط جنوب آسیا (هند، سریلانکا، بنگلادش، پاکستان و غیره)، و نیز در سده اخیر دربسیاری از کشورهای آفریقائی از جمله کنیا، بروندی، روآندا، مالاوی و زیمبابوه متداول بوده‌است. ترجمه لغت به لغت عبارت «چای قرمز» را در زبان چینی، می‌توان برای عاشقان چای بکار برد. چینی‌ها آن را «چای سرخ» می‌نامند زیرا رنگ مایع دم کرده آن سرخ است.

غربی‌ها هم آن را «چای سیاه» می‌گویند چون برگ‌های چایی که معمولاً دم می‌کنند به رنگ مشکی است. اما چای قرمز به رویبوس نیز اشاره می‌کند، که یک ماده دم‌کردنی گیاهی دم‌نوش رایج در آفریقای جنوبی محسوب می‌شود. فرایند اکسیداسیون از حدود دو هفته تا یک ماه طول خواهد کشید. چای سیاه در طبقه‌بندی دیگر به عنوان چای «ناب» یا CTC (خرد، پخش و به هم پیچیده، روش تولیدی که درسال۱۹۳۲ابداع شده‌است) مطرح می‌شود.

چای‌های سیاه غیر مخلوط نیز از طریق مکان، زمان و فصل (اول، دوم، یا پاییز) تولید خود شناخته می‌شوند. چای‌های ناب و CTC طبق کیفیت برگ پس از تولید و بر اساس سیستم درجه‌بندی چای نیز درجه‌بندی می‌شوند.

پوئر (Pu-erh): (در فلات کانتون چین به عنوان پولی (polee) نیز خوانده می‌شود)، دو نوع از این چای وجود دارد، «خام» و «رسیده». نوع خام یا سبز آن را می‌توان بلافاصله مصرف نمود یا گذاشت تا رسیده‌تر شود. طی فرایند رسیدن گیاه چای، چای متحمل عملیات تخمیر ثانویه و میکروبی (باکتریایی) می‌شود. پوئر رسیده از از برگ سبز چای ساخته می‌شود که به‌طور مصنوعی اکسیده می‌شود تا به طعم فرایند رسیدن طبیعی خود نزدیک شود.

این عمل تحت فرایند مشابهی کنترل می‌شود تا آن‌ها را با هم ترکیب نماید که در آن هم رطوبت و هم دمای چای به‌طور دقیقی تحت نظارت قرار می‌گیرد. هردو نوع چای پوئر معمولاً به اشکال مختلفی متراکم می‌شوند ازجمله قالبی، قرص‌مانند، کاسه‌ای شکل یا قارچ‌مانند. درحالی که بیشتر انواع چای در همان سال اول تولید خود، مصرف می‌شوند، اما چای پوئر را برای بهبود طعم آن می‌توان دِیرتر مصرف کرد و نوع خامش را بین ۳۰ تا ۵۰ سال و نمونه رسیده اش را بین۱۰ تا ۱۵ سال نگهداری نمود، اگرچه کارشناسان و طرفداران آن در مورد دوره زمانی بهینه توقف فرایند رسیده شدن چای با هم اختلاف دارند.

شاید بپسندید: روش های طبیعی برای کاهش اضطراب و استرس

احتمالا بپسندید: ۳ راز اساسی برای رسیدن به آرامش درونی

بیشتر اوقات، پوئر را برای مدت ۵ دقیقه در آب جوش خیس می‌کنند. علاوه براین، برخی از ساکنان تبت از پوئر را با کره گاو کوهاندار تبتی (yak)، شکر و نمک می‌جوشانند و چای کره گاوی که بسیار مقوی هم هست را تهِیه می‌کنند. چای‌هایی که همچون پوئر و لیوبائو Liu bao بر روی آن‌ها اکسیداسیون ثانویه واقع می‌شود، در چین به عنوان چای سیاه شناخته می‌شوند. این را نباید با اصطلاح انگلیسی چای سیاه اشتباه گرفت که درچین به آن چای قرمز می‌گویند.

چای زرد: یا تحت نام «چای با کیفیت» در دربار سلطنتی استفاده شود، یا چای مخصوصی مشابه با چای سبز، این نوع چای مرحله کند تری از خشک را سپری می‌کند.

کوکیچا (Kukicha): همچنین چای زمستان نیز نامیده می‌شود، کوکیچا از شاخه‌های کوچک و برگ‌های کهنه و هرس شده گیاه چای طی فصل زمستانه و با برشته‌سازی، عمل می‌آید. این ماده به عنوان یک غذای سالم در ژاپن و نیز در رژیم‌های افزایش طول عمر به‌طور رایجی مصرف می‌شود.

ژنمایکا (Genmaicha): در زبان ژاپنی به معنای چای برنج قهوه‌ای رنگ است، آن چای سبزی است که با برنج خشک قهوه‌ای برشته شده (برخی اوقات برنج بوداده) ترکیب می‌شود، و در ژاپن بسیار متداول بوده اما درچین هم مصرف می‌شود.

چای گل (عطری): چای‌هایی که با گل‌ها فرآوری یا دم می‌شوند و هر نوع گلی هم برای گونه خاصی از چای همچون چای سبز یا سرخ، استفاده می‌شود. معروف‌ترین چای عطری، چای یاسمن (هیوآنگ پین در فلات کانتون، هوآچا که نوعی درخت گل در ماندارین چین است) یا چای سبز یا اولانگ معطر (یا دم شده) با گل‌های یاسمن است. گل‌های رز، سدر، لیچی (Lychee)، گل اسمانتوس، و گل داوودی نیز جزو گل‌های رایج مورد استفاده در این نوع چای هستند.

شاید بپسندید: درمان فوری عرق سوز شدن بدون پماد و دارو

احتمالا بپسندید: این قسمت از مرغ را هرگز نخورید !

مصرف چای

افزایش مصرف کافئین به میزان زیاد می‌تواند به سلامت کلی بدن آسیب برساند و نیاز است که کاربران به این نکات توجه داشته باشند. نوشیدن چای، نوعی نوستالژی است که همچنان بسیاری برای صبحانه و میهمانی‌ها از آن استقبال می‌کنند. با وجود تغییرات ذائقه، چای همچنان محبوبیت دارد و برای رفع خستگی و تشنگی کاربرد فراوانی دارد.

جالب است بدانید که ایران در مصرف چای در جهان، پس از ترکیه، ایرلند و انگلستان، در رتبه چهارم قرار دارد. محمدمیرزا کاشف‌السلطنه در سال ۱۳۱۴ هجری قمری چای را به ایران آورد و شهر لاهیجان را به عنوان مرکز کشت آن انتخاب کرد، که امروزه هم از این شهر چای باکیفیتی به دست می‌آید.

فواید نوشیدن چای برای سلامتی

نوشیدن چای به دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها کمک کند. این نوشیدنی خواص ضدسرطانی دارد و به سلامت قلب و عروق کمک می‌کند. علاوه بر این، کافئین موجود در چای متابولیسم بدن را تقویت می‌کند و برخی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف متعادل چای می‌تواند خطر دیابت را کاهش دهد.

زمان مناسب برای نوشیدن چای

بهترین زمان برای مصرف چای حدود یک ساعت قبل از وعده غذایی و یک و نیم تا دو ساعت بعد از آن است. این زمان‌بندی به خاطر تاثیر کافئین و تئین موجود در چای بر جذب آهن غذا مهم است، خصوصاً برای غذاهای غنی از آهن.

تاثیر رنگ چای بر خواص آن

رنگ چای می‌تواند بر خواص و مضرات آن تأثیر بگذارد. چای نباید خیلی تیره یا خیلی کمرنگ باشد. چای تیره ممکن است باعث افزایش مشکلات گوارشی شود، در حالی که چای کمرنگ خاصیت آنتی‌اکسیدانی خود را از دست می‌دهد. زمان دم‌کشیدن بین ۵ تا ۱۰ دقیقه توصیه می‌شود.

میزان مجاز مصرف چای

مصرف مناسب چای شامل نوشیدن ۳ تا ۵ فنجان در روز است که می‌تواند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشد. اما مصرف بیش از ۵ فنجان چای به دلیل کافئین بالا می‌تواند منجر به کم‌خونی، تکرر ادرار، بی‌نظمی ضربان قلب، فشار خون بالا و حالت تهوع شود. افرادی که نگران میزان کافئین هستند می‌توانند قبل از دم کردن، چای را برای چند دقیقه در آب خیسانده تا کافئین آن کاهش یابد.

مصرف چای در کودکان می‌تواند به مشکلات خاصی منجر شود، به ویژه اگر با خوراکی‌های شیرین همراه باشد که احتمال چاقی را افزایش می‌دهد. برای کودکانی که به نوشیدن چای عادت دارند، توصیه می‌شود که چای کم‌رنگ مصرف کنند تا از مضرات احتمالی آن در امان باشند. به جای چای، می‌توان شیر یا آب میوه‌های طبیعی را به عنوان جایگزینی سالم‌تر در وعده‌های غذایی کودکان ارائه داد.

چای در وعده صبحانه: مناسب یا نامناسب؟

نوشیدن چای در وعده صبحانه می‌تواند به عنوان یک انرژی‌زا و هوشیارکننده عمل کند، اما مصرف آن باید با دقت صورت گیرد، خصوصاً هنگامی که صبحانه شامل غذاهای غنی از آهن است. چای می‌تواند جذب آهن را کاهش دهد، لذا بهتر است با غذاهای حاوی آهن مثل عدسی یا کله پاچه همراه نشود. به عنوان جایگزین، نوشیدن یک لیوان آب پرتقال در صبح که سرشار از ویتامین C است، می‌تواند به جذب بهتر آهن کمک کند و گزینه‌ای سالم‌تر باشد.

برایتان جالب خواهد بود

شاید بپسندید: دیابتی ها این میوه های تابستانی را بخورن!

احتمالا بپسندید: افرادی که نباید برنج سفید مصرف کنند

بیشتر بخوانید: با خوردن این 7 میوه خوشمزه، فشار خون بالا را کنترل و درمان کنید!

جالب خواهد بود: خواص کلم بروکلی: ۱۹ خاصیت استثنائی کلم بروکلی برای سلامتی، پوست و مو

شاید بپسندید: فرق قارچ سالم و خراب؛ بخون تا اشتباه نخری

احتمالا بپسندید: غذاهای مفید برای دیابت نوع ۲ که باید بشناسید