اگر می خواهید با افزایش سن از افراد سمی دوری کنید، با این ۷ عادت خداحافظی کنید!

راهکارهای دوری از افراد سمی: بزرگ شدن همراه خودش حکمت و تجربه‌های زیادی می‌آورد. یکی از این حکمت‌های ارزشمند، فهم اهمیت احاطه کردن خود با افراد مثبت و پرانرژی و دوری از افراد سمی است.

اما نکته ناراحت‌کننده اینجاست: گاهی بدون اینکه خودمان متوجه شویم، عادت‌هایی داریم که مثل آهنربا عمل می‌کنند و افراد منفی و سمی را به زندگی‌مان جذب می‌کنند. اگر مدام خود را در جمع افراد ناسالم می‌بینید، شاید وقت آن رسیده باشد که نگاهی جدی به رفتارهای خود بیندازید. در ادامه با راهکارهای دوری از افراد سمی آشنا خواهید شد.

راهکارهای دوری از افراد سمی

 اگر با خود فکر می‌کنید «باید افراد سمی را از زندگی‌ام حذف کنم»، آماده باشید. در اینجا هفت عادتی را معرفی می‌کنم که اگر می‌خواهید با بالا رفتن سن از مسمومیت‌های انسانی دور شوید، باید با آنها خداحافظی کنید.

این موضوع درباره مقصر دانستن دیگران یا بازی سرزنش نیست؛ بلکه درباره رشد شخصی، بهبود خود و آماده‌سازی برای داشتن روابط سالم‌تر در آینده است.

و چه بسا با کنار گذاشتن این عادت‌ها، الهام‌بخش دیگران هم بشوید تا آن‌ها هم همین مسیر را طی کنند. این یعنی یک بُرد دوطرفه! مهمترین رفتارها و راهکارهای دوری از افراد سمی عبارت است از:

تحمل بی‌احترامی را متوقف کنید

یک حقیقت ساده وجود دارد: شما به دیگران یاد می‌دهید چگونه با شما رفتار کنند.

این یعنی چه؟

اگر مدام اجازه دهید دیگران بدون تعیین حد و مرز به شما بی‌احترامی کنند، در واقع این پیام را می‌دهید که چنین رفتاری قابل قبول است. و حالا حدس بزنید چه می‌شود؟ افراد سمی دقیقاً در چنین فضاهایی رشد می‌کنند.

بنابراین اولین عادتی که باید کنار بگذارید، تحمل بی‌احترامی است. برای خودتان ارزش قائل شوید. احترام و رفتار محترمانه از دیگران طلب کنید. این کار نه تنها از افراد سمی دورتان می‌کند، بلکه عزت نفس و اعتماد به نفستان را هم تقویت می‌کند.

فراموش نکنید، قرار نیست کار به درگیری بکشد؛ فقط کافی است به وضوح ارزش خود را بیان کنید و نشان دهید که بی‌احترامی را نمی‌پذیرید.

شما هم مثل هر فرد دیگری شایسته احترام هستید.

کنار گذاشتن عادت مردم‌ pleasing (همه را راضی نگه داشتن)

آه، عادت قدیمی راضی نگه داشتن دیگران! این یکی را خوب می‌شناسم چون خودم هم قبلاً اینگونه بودم.

مدام سعی می‌کردم اطرافیانم را خوشحال کنم، حتی به قیمت نادیده گرفتن خودم. اما چیزی که فهمیدم این است که افراد سمی به شدت از این ویژگی سوءاستفاده می‌کنند.

یک نمونه مشخص در ذهنم مانده: دوستی داشتم که مرتباً از من درخواست کمک می‌کرد، و من همیشه قبول می‌کردم، حتی اگر برایم سخت بود. اما روزی که بالاخره «نه» گفتم چون واقعاً نمی‌توانستم کمک کنم، به طرز چشمگیری رفتارشان سرد شد.

در آن لحظه فهمیدم که تمایل من به خوشحال کردن دیگران باعث شده بود افراد نادرست را جذب کنم؛ کسانی که مهربانی را ضعف می‌دیدند.

بعد از این آگاهی، شروع به تعیین حد و مرز کردم و یاد گرفتم بدون احساس گناه «نه» بگویم. نتیجه؟ افراد سمی کم‌کم از اطرافم محو شدند.

اگر شما هم در این دام افتاده‌اید، وقت آن است که به نیازهای خودتان هم توجه کنید. یادتان باشد: از لیوان خالی نمی‌توان چیزی به دیگران بخشید.

رهایی از ترس از رویارویی

بگذارید رازی را با شما در میان بگذارم: قبلاً به شدت از درگیری می‌ترسیدم. حتی فکر کردن به آن دل‌شوره به جانم می‌انداخت و شب‌ها خوابم نمی‌برد.

اما نکته اینجاست:

فرار از رویارویی باعث نمی‌شود مشکل حل شود؛ فقط آن را به تعویق می‌اندازد. در این فاصله، خشم انباشته می‌شود، روابط آسیب می‌بیند و افراد سمی بیشتر جسور می‌شوند.

روزی پس از برخورد ناخوشایندی با همکاری که در تحقیر دیگران مهارت داشت، به دو راهی رسیدم: یا احساساتم را سرکوب کنم یا با مسئله روبرو شوم.

من راه دوم را انتخاب کردم.

بله، سخت بود. بله، صدایم می‌لرزید و دست‌هایم می‌لرزید. اما حس رهایی فوق‌العاده‌ای داشت. از آن روز به بعد، افراد سمی دیگر مرا هدف آسانی نمی‌دیدند.

پیشنهاد من این است: رویارویی‌ها آنقدرها که تصور می‌کنید ترسناک نیستند. بلکه برای ارتباط سالم ضروری‌اند.

اجازه ندهید ترس از رویارویی، افراد ناسالم را به زندگی شما وارد کند. شجاع باشید و حقیقتتان را بیان کنید.

نادیده گرفتن ندای درون (شهود)

آیا تا به حال احساس ناخوشایندی درباره کسی یا چیزی داشته‌اید؟ همان ندای درونی که می‌گوید: «چیزی درست نیست.» این همان شهود شماست، و وقت آن است که بیشتر به آن اعتماد کنید.

بارها شده که شهودم را نادیده گرفتم و بعد خود را در جمع افرادی یافتم که وجودشان تنها انرژی منفی داشت. به خودم می‌گفتم که دارم بی‌دلیل قضاوت می‌کنم یا زیادی حساس شده‌ام.

اما واقعیت این است:

شهود یک سیستم هشدار داخلی است که ما را از خطرات احتمالی آگاه می‌کند. نادیده گرفتن آن یعنی باز کردن در به روی روابط ناسالم.

دفعه بعد که دل‌تان چیزی گفت، گوش کنید. شهود معمولاً درست می‌گوید و می‌تواند شما را از دردسرهای زیادی نجات دهد.

کنار گذاشتن مراقبت از خود

مراقبت از خود فقط به ماساژ گرفتن یا خوردن دسر محبوبتان محدود نمی‌شود. بلکه به معنای مراقبت جدی از سلامت جسمی، روحی و روانی خودتان است.

تحقیقات نشان داده افرادی که مراقبت از خود را جدی می‌گیرند، کمتر درگیر روابط سمی می‌شوند. چرا؟ چون حس ارزشمندی درونی قوی‌تری دارند و کمتر اجازه می‌دهند کسی به آن‌ها آسیب بزند.

اگر از خودتان غافل شده‌اید، زمان آن رسیده که تغییر ایجاد کنید. هر روز زمانی را برای خودتان کنار بگذارید، حتی اگر فقط چند دقیقه باشد. این می‌تواند شامل پیاده‌روی، نوشیدن آرام یک فنجان قهوه یا نوشتن افکار باشد.

با مراقبت از خودتان، به دنیا این پیام را می‌دهید که برای خودتان ارزش قائل هستید. و در نتیجه، کمتر افرادی که انرژی منفی دارند جذب شما می‌شوند.

به دوش کشیدن مشکلات دیگران

ذات ما این است که بخواهیم به عزیزانمان کمک کنیم، مخصوصاً وقتی با مشکلاتی روبرو هستند. اما بین حمایت کردن و به دوش کشیدن بار مشکلات دیگران، تفاوت زیادی وجود دارد.

خودم تجربه سختی داشتم.

مدام نگران مشکلات دوستی بودم، خوابم مختل شده بود و نیازهای خودم را نادیده می‌گرفتم تا مشکلات او را حل کنم. در نهایت، منفی‌بافی و سمیت او تمام وجودم را گرفته بود.

پس به خاطر داشته باشید: کمک کردن خوب است، اما مسئولیت مشکلات دیگران را به دوش گرفتن نه. هر کسی باید مسیر خودش را طی کند.

با حفظ فاصله سالم، از آرامش ذهن و جسمتان محافظت کنید. این کار خودخواهی نیست؛ حفظ خود است.

تعیین نکردن حد و مرز

اگر بخواهم فقط یک نکته را تاکید کنم، آن اهمیت تعیین حد و مرز است.

مرزها مانند حصارهای نامرئی هستند که از باغ احساسی شما محافظت می‌کنند. بدون آن‌ها، به راحتی در معرض سوءاستفاده افراد ناسالم قرار می‌گیرید.

شروع کنید به تعریف مرزهای خود. به دیگران به وضوح بگویید چه رفتاری را می‌پذیرید و چه چیزی غیرقابل قبول است. ممکن است ابتدا سخت باشد، اما باور کنید ارزشش را دارد.

در پایان، حق شماست که از آرامش و سلامت خود در برابر مسمومیت محافظت کنید. و اگر کسی مرزهای شما را رعایت نکند، خودش دلیل کافی برای ایجاد این مرزها را نشان داده است.

جمع‌بندی

اگر دیدید که هنگام خواندن این عادت‌ها با خودتان سر تکان می‌دهید، نگران نباشید. این یعنی شما در مسیر خودآگاهی و رشد قرار گرفته‌اید.

خبر خوب این است که این عادت‌ها قابل تغییر هستند. با آگاهی و تمرین می‌توانید آنها را تغییر دهید یا کنار بگذارید.

از خودتان شروع کنید. هر وقت متوجه شدید دارید بی‌احترامی را تحمل می‌کنید یا شهودتان را نادیده می‌گیرید، بلافاصله هوشیار شوید. وقتی دیدید درگیر مشکلات دیگران شده‌اید یا از خودتان غافل مانده‌اید، بایستید و اقدام کنید.

گام‌های کوچک بردارید: برای خودتان ارزش قائل شوید، به ندای درونتان گوش دهید، به آرامی مرز بکشید. هر قدم یک پیروزی است.

فراموش نکنید، این مسیر یک‌شبه طی نمی‌شود. این یک سفر دائمی رشد و خودشناسی است. با خودتان مهربان باشید و پیشرفت‌هایتان را جشن بگیرید.

در نهایت، هدف فقط دوری از افراد سمی نیست؛ بلکه ساختن فضایی است که در آن احترام، مثبت‌اندیشی و رشد متقابل شکوفا شود.

و همه چیز از شما شروع می‌شود.

پس بیایید با هر قدم، فضایی برای داشتن روابط سالم‌تر و زندگی بهتر بسازیم.