عادت های افرادی که استرس ندارند: آن ها از این ۷ عادت کمتر شناختهشده و ساده پیروی میکنند!

عادت های افرادی که استرس ندارند: همه ما آنها را دیدهایم، درست است؟ همان افرادی که گویی مافوق بشر هستند؛ کسانی که با وجود مسئولیتهای فراوان و ضربالاجلهای فشرده، همیشه آرام، خونسرد و بیاسترس به نظر میرسند.
این افراد که بدون استرس به نظر می رسند، انگار فرمولی پنهان برای داشتن یک زندگی کاری بیاسترس را یافتهاند، در حالی که ما بقیه هنوز در تلاش برای پیدا کردن آن هستیم. اما این یک راز پیچیده نیست. در ادامه این مطلب با عادت های افرادی که استرس ندارند آشنا خواهید شد.
عادت های افرادی که استرس ندارند
این افراد نه قدرت جادویی دارند و نه از سیارهای دیگر آمدهاند. تنها کاری که میکنند، پیروی از مجموعهای از عادات خاص است، عادتهایی که در کمال تعجب، آنطور که باید شناختهشده نیستند. پس اگر تا به حال با خودتان فکر کردهاید: «چطور میتوانم مثل آن آدمهای همیشه خونسرد باشم؟» با ما همراه باشید.
در ادامه با ۷ عادتی آشنا میشوید که معمولاً کسانی که در محیط کار دچار استرس نمیشوند، آنها را به کار میگیرند، عادتهایی که نهتنها آرامش شما را در طول ساعات کاری حفظ میکنند، بلکه میتوانند زندگی شخصی و حرفهایتان را نیز دگرگون سازند.
با پرورش این عادات، میتوانید تابآوری، تعادل و درک عمیقتری نسبت به حرکت در دریای گاه متلاطم دنیای کار پیدا کنید.
اگر آمادهاید، با عادت های افرادی که استرس ندارند آشنا شوید.
ذهنآگاهی را تمرین میکنند
ممکن است با خود بگویید: «این را قبلاً شنیدهام!» اما باور کنید، این فقط یک واژه مد روز دیگر نیست.
ذهنآگاهی یعنی حضور کامل در لحظه—بدون نگرانی برای ضربالاجل هفته آینده یا غرق شدن در افکار مربوط به جلسه دیروز.
تمرکز بر کاری که اکنون انجام میدهید، گفتگویی که در حال انجام آن هستید یا حتی تنفسی که در حال کشیدن آن هستید، کلید ذهنآگاهی است.
کسانی که در این عادت مهارت پیدا کردهاند، گویی یک سپر نامرئی در برابر استرس دارند. انگار یک دکمه «مکث» پنهانی در اختیار دارند که به آنها اجازه میدهد حتی در میان هرجومرج اداره، زمان را آهستهتر کنند.
و جالب اینکه این فقط مختص کار نیست. ذهنآگاهی میتواند در دیگر جنبههای زندگی نیز به شما وضوح، آرامش و تعادل بیشتری بدهد. تصور کنید بتوانید از صرف غذا، قدم زدن یا گفتگو با یک دوست لذت ببرید—بدون اینکه ذهنتان درگیر نگرانیها باشد.
شگفتانگیز نیست؟ و خبر خوب اینکه با کمی تمرین، کاملاً قابل دستیابی است.
اولویتبندی و تفویض اختیار میکنند
یادم میآید در ابتدای مسیر شغلیام فکر میکردم برای موفقیت باید همه چیز را خودم انجام بدهم. اما این سریعترین مسیر برای جذب استرس است.
افرادی که بهنظر میرسد با آرامش در طول روز کاری حرکت میکنند، خوب میدانند چطور وظایف را اولویتبندی کنند و کدامها را واگذار نمایند. آنها میدانند نمیتوانند همه چیز را انجام دهند و از همه مهمتر، لازم نیست همه کارها را خودشان انجام دهند.
به عنوان مثال، من زمانی پروژهای بسیار پیچیده را با ضربالاجلهای فشرده مدیریت میکردم. اصرار داشتم همه چیز عالی پیش برود، برای همین همه کارها را خودم به عهده گرفتم. نتیجه؟ شبهای طولانی، فشار شدید و در نهایت فرسودگی.
یکی از مربیانم به من پیشنهاد داد بخشی از کار را واگذار کنم. در ابتدا ناراحتکننده بود—نمیخواستم کنترل را از دست بدهم. اما وقتی شروع به واگذاری وظایف کوچکتر کردم، متوجه شدم نه تنها پروژه بهخوبی پیش میرود، بلکه انرژی بیشتری هم برای بخشهای حیاتیتر پروژه دارم.
درس بزرگ این بود: اولویتبندی و تفویض به معنای فرار از مسئولیت نیست. این یعنی شناخت نقاط قوت خود، اعتماد به تواناییهای دیگران و تمرکز روی آنچه واقعاً اهمیت دارد.
و همانطور که حدس میزنید، این کار معجزهای برای کاهش استرس است.
از «نه» گفتن نمیترسند
در دنیای کاری امروز، گفتن «بله» همیشه یک فضیلت محسوب میشود. افراد اغلب کاری را قبول میکنند، حتی وقتی سرشان شلوغ است. اما حقیقت این است: گفتن «بله» همیشه نشانه تعهد نیست—گاهی مسیر مستقیم به سمت فرسودگی است.
افرادی که در محل کار استرس ندارند، به هنر «نه گفتن» مسلط هستند. نه از سر بیادبی، بلکه از سر احترام به وقت و انرژی خودشان.
آنها درک میکنند که هر «بله» به یک کار، در واقع «نه» به کار دیگری است. پس انتخابهایشان را با دقت انجام میدهند. اگر چیزی در راستای اولویتهایشان نیست، به سادگی رد میکنند.
بله گفتن بیش از حد اغلب با احساس گناه همراه است. اما وقتی بر این احساس غلبه کنید، «نه» گفتن بهطرز شگفتانگیزی رهاییبخش خواهد بود. شما زمان، تمرکز و انرژیتان را پس میگیرید.
دفعه بعد که خواستید فقط از روی عادت «بله» بگویید، مکث کنید. از خود بپرسید: «آیا این ارزش وقت و انرژی من را دارد؟» یادتان باشد، نه گفتن هیچ اشکالی ندارد.
بهطور منظم استراحت میکنند
ممکن است غیرمنطقی به نظر برسد، اما استراحتهای منظم میتوانند بازدهی شما را افزایش دهند و سطح استرستان را کاهش دهند.
آیا تا به حال متوجه شدهاید که بعد از ساعتها کار بیوقفه، تمرکزتان کاهش مییابد؟ این طبیعی است—مغز ما برای کار مداوم طراحی نشده.
افرادی که در محل کار بیاسترس میمانند این را میدانند. آنها کار را به بخشهای قابل مدیریت تقسیم میکنند و در میان آنها استراحتهایی کوتاه اما مؤثر دارند.
در این وقفهها ممکن است حرکات کششی انجام دهند، پیادهروی کوتاه بروند، مدیتیشن کنند یا حتی فقط برای چند دقیقه از پنجره بیرون را تماشا کنند.
نکته مهم این است که مغز فرصتی برای بازنشانی داشته باشد.
یادتان باشد: کار یک ماراتن است، نه دوی سرعت. استراحتهای منظم به شما کمک میکنند که دوام بیشتری داشته باشید—بدون اینکه از پا بیفتید.
سبک زندگی سالمی را حفظ میکنند
وقتی مشغله کاری زیاد میشود، سلامت جسم و روان معمولاً در اولویت دوم قرار میگیرد. اما این دقیقاً زمانیست که بیشتر از همیشه به آن نیاز دارید.
ورزش منظم اندورفین را در بدن افزایش میدهد—همان مواد شیمیایی طبیعی که حس خوبی ایجاد میکنند. این افراد بیاسترس در محل کار معمولاً ورزش میکنند، تغذیه مناسبی دارند و خواب کافی را جدی میگیرند.
وقتی خواب کافی نداشته باشید، حتی سادهترین وظایف هم سنگین به نظر میرسند.
در ابتدا ممکن است پیادهسازی این عادات سالم سخت باشد، مخصوصاً وقتی برنامه کاریتان فشرده است. اما بهمحض اینکه اثرات مثبت را ببینید، انگیزهتان برای ادامه بیشتر میشود.
شفقت را پرورش میدهند
محیطهای کاری میتوانند فضای رقابتی ایجاد کنند. اما کسانی که با آرامش از روز کاری عبور میکنند، راه دیگری را انتخاب میکنند: شفقت.
آنها برای خودشان و دیگران مهرباناند. وقتی اشتباه میکنند، خود را سرزنش نمیکنند، بلکه آن را فرصتی برای یادگیری میدانند. همین مهربانی باعث میشود سریعتر از شکستها عبور کنند.
علاوهبراین، این دلسوزی را به دیگران نیز منتقل میکنند. به همکارانشان گوش میدهند، از آنها حمایت میکنند و محیطی مثبت ایجاد میکنند.
مهربانی نشانه ضعف نیست. برعکس، نشانه بلوغ و قدرت درونیست.
شکرگزاری را تمرین میکنند
در نهایت، همه چیز به نگرش شما بازمیگردد. کسانی که در محل کار استرس کمی دارند، عادت به تمرین شکرگزاری دارند.
حتی در روزهای پرتنش، آنها قدردان چیزهای خوب زندگی هستند. این تغییر تمرکز از کمبودها به داشتهها، به کاهش استرس و افزایش سلامت روانی کمک میکند.
برخی از آنها دفترچهای برای ثبت نکات مثبت دارند یا روزانه چند مورد را که بابتشان شکرگزارند، یادداشت میکنند. حتی گفتن یک «متشکرم» ساده هم میتواند این نگرش را در شما تقویت کند.
شکرگزاری ذهن را از چرخه افکار منفی خارج میکند و فضایی برای آرامش و رضایت ایجاد مینماید.
سخن پایانی
آیا خود را در میان این عادات میبینید؟ اگر آری، فوقالعاده است—شما در مسیر زندگی کاری کماسترس قرار دارید.
اما اگر هنوز این عادات در زندگیتان جا نیفتادهاند، نگران نباشید. هیچکدام از این عادات خاص و غیرقابلدستیابی نیستند. تنها چیزی که نیاز دارید، آگاهی و تمرین مداوم است.
به رفتارهای خود در محیط کار توجه کنید. ببینید چه زمانی احساس استرس دارید و چه چیزی آن را تحریک میکند. سپس به این فکر کنید که کدامیک از این عادات میتواند به شما کمک کند.
شاید لازم باشد بیشتر نه بگویید، استراحت کنید یا ذهنآگاهی را تمرین کنید. کلید کار، یافتن عاداتی است که با شخصیت شما هماهنگ باشند.
تغییر یکشبه اتفاق نمیافتد. اما هر قدم کوچکی که بردارید، شما را به یک زندگی کاری سالمتر و رضایتبخشتر نزدیکتر میکند.
یادتان باشد، هدف حذف کامل استرس نیست—چون واقعبینانه نیست. هدف، مدیریت مؤثر آن و ساختن زندگیای است که در آن احساس قدرت و آرامش بیشتری داشته باشید.
چه بسا شما نیز بهزودی تبدیل به یکی از همان افرادی شوید که دیگران با تحسین میگویند: «چطور همیشه اینقدر آرام است؟»