افرادی که دچار کمبود محبت اند، اغلب از این ۸ عبارت در گفتگو استفاده می‌کنند!
نشانه های افراد دچار کمبود محبت: وقتی کسی می‌گوید «من خوبم»، ممکن است به‌سادگی باور کنیم که واقعاً حالش خوب است. یا وقتی می‌شنویم «چیزی نیست»، تصور می‌کنیم طرف مقابل ناراحت نشده. اما همیشه این‌قدر ساده نیست. انسان‌ها موجوداتی پیچیده‌اند، پر از لایه‌ها و ابعاد احساسی مختلف.
برخی افراد که دچار کمبود محبت از سوی اطرافیان خود هستند، تمایل دارند در گفتگوهایشان به عباراتی خاص تکیه کنند. در ادامه این مطلب با نشانه های افراد دچار کمبود محبت آشنا خواهید شد.
نشانه های افراد دچار کمبود محبت
هدف ما اینجا قضاوت یا سرزنش نیست، بلکه تلاش برای درک بهتر یکدیگر است و شاید حتی یاری رساندن به کسانی که درون خود درگیرند. بیایید نگاهی به عبارت ها ها و نشانه های افراد دچار کمبود محبت بیندازیم:
“من خوبم”
احساسات مثل طوفان‌اند می‌آیند، می‌چرخند، می‌روند، و گاهی ما را درهم می‌شکنند. برخی می‌توانند از دل این طوفان عبور کنند، اما برخی دیگر، نه چندان.
عبارت «من خوبم» اغلب نقش سپری برای پنهان کردن درهم‌ریختگی درونی را بازی می‌کند. شاید حتی به‌طور ناخودآگاه. پاسخ بهتر؟ صبوری و همدلی. چون هرکسی داستان خودش را دارد.
“مهم نیست”
این جمله‌ای‌ست که شاید بارها شنیده‌اید. مثلاً وقتی کسی در امتحان رد می‌شود یا رابطه‌ای را از دست می‌دهد.
در ظاهر، بی‌اهمیت جلوه‌دادن یک موقعیت است. اما در واقع، می‌تواند نوعی دفاع در برابر احساساتی باشد که نمی‌خواهند تجربه‌شان کنند.
فهمیدن این موضوع کمک می‌کند که بیشتر از قبل کنارشان باشیم.
“هر چی”
«هر چی» هم اغلب برای پایان دادن به مکالمه استفاده می‌شود بدون ورود به احساسات. در واقع، این هم شکلی از اجتناب عاطفی است.
احساسات به حضور و توجه نیاز دارند. اگر کسی مرتب بگوید «هر چی»، شاید در دلش غوغایی باشد که نمی‌خواهد بروز دهد.
“برام مهم نیست”
مثل مورد قبلی، اما یک لایه محافظتی دیگر.
وقتی کسی می‌گوید «برام مهم نیست»، احتمالاً در حال حفاظت از خودش در برابر آسیب‌های احساسی است. در واقع شاید خیلی هم برایش مهم باشد اما ترجیح می‌دهد اعتراف نکند.
“موضوع مهمی نیست”
گاهی ما سعی می‌کنیم احساسات را بی‌اهمیت جلوه دهیم، فقط برای اینکه با آن‌ها مواجه نشویم.
من هم شخصاً این را تجربه کرده‌ام. اما حقیقت این است که اعتراف به اهمیت احساسات نه‌تنها ضعف نیست، بلکه نشانه‌ی رشد است.
“نگران نباش”
شاید این جمله در ظاهر آرامش‌بخش باشد. اما اگر بیش از حد استفاده شود، می‌تواند نشانه‌ی تلاش برای نادیده‌گرفتن احساسات چه در خود و چه در دیگران باشد.
احساسات را نمی‌توان فقط با یک جمله‌ی مثبت نادیده گرفت. بهتر است پشت آن را ببینیم.
“همه چی خوبه”
گاهی افراد از این جمله برای پنهان‌کردن طوفانی که درونشان جریان دارد، استفاده می‌کنند. گفتن «همه چی خوبه» می‌تواند پوششی باشد برای نپرداختن به واقعیت‌های عاطفی.
واقعیت این است که خوب نبودن، هیچ ایرادی ندارد.
“آزارم نمی‌ده”
این جمله ممکن است از همه گویاتر باشد. وقتی کسی می‌گوید «آزارم نمی‌ده»، ممکن است در واقع خیلی هم اذیت شده باشد اما ترجیح می‌دهد به روی خودش نیاورد.
احساسات ما را انسان می‌کنند. پذیرششان نشانه‌ی قدرت است، نه ضعف.
نتیجه‌گیری
وقتی با این عبارات مواجه می‌شویم، هدفمان نباید برچسب‌زدن باشد، بلکه درک پشت‌پرده آن‌هاست.
همه در مسیر رشد و یادگیری هستند. دفعه بعد که یکی از این جملات را شنیدید، شاید وقت آن باشد که کمی بیشتر گوش کنید و کمی بیشتر درک نشان دهید.
چون همین عبارت‌های ساده، ممکن است روایت‌گر عمیق‌ترین درگیری‌های درونی باشند. با شناخت این موضوعات، می‌توانیم ارتباطات انسانی‌مان را معنادارتر کنیم.
احساسات، همان چیزی‌ست که ما را انسان می‌سازد بیایید آن‌ها را، با تمام آشفتگی و زیبایی‌شان، در آغوش بگیریم.
