علت ترک پاشنه پا و راه درمان خانگی: اگر پاشنه پات ترک خورده، این ویتامین ها را کم داری!
علت ترک پاشنه پا: ترک پاشنه پا یک نوع مشکل پوستی است که می‌تواند همه افراد را در سنین مختلف تحت تاثیر قرار دهد، اما معمولا در زنان شایع‌تر است. علت ترک پا از کمبود رطوبت و پوشیدن کفش نامناسب تا ابتلا به بعضی از بیماری‌های زمینه‌ای و کمبود مواد مغذی متغیر است. در این مطلب بخش آرایش و زیبایی مجله خبری چشمک در مجموعه دنیای مد به این سوال که علت ترک پاشنه پا چیست و این مشکل چه زمانی به درمان پزشکی نیاز دارد، پاسخ می‌دهیم.
احتمالا بپسندید: بهترین خمیر نابود کننده موهای زائد + طرز تهیه
علت ترک پاشنه پا
ترک پاشنه پا که به آن شقاق پاشنه نیز گفته می‌شود، یک بیماری شایع پا است که می‌تواند باعث ایجاد ناراحتی یا حتی درد شود. اگر این سوال در ذهن‌تان ایجاد شده که ترک پا نشانه چیست؟ باید به شما بگوییم که این ترک‌ها ناشی از خشکی پوست هستند و با پوست ضخیم، به علاوه گاهی پینه‌های زرد یا قهوه‌ای در اطراف لبه پاشنه همراه می‌گردند.
اغلب، تنها مشکل پاشنه‌های ترک خورده ظاهر آنها است. با این حال، در برخی موارد، اگر ترک‌ها عفونی شوند، شرایط می‌تواند شدیدتر باشد. بر اساس ارزیابی ملی سلامت پا در سال ۲۰۱۲، ۲۰ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده دچار ترک‌خوردگی پوست در پاهای خود شده‌اند. زنان ۵۰ درصد بیشتر از مردان این بیماری را گزارش کردند. برخی از مهمترین علت ترک پاشنه پا عبارتند از:
پاشنه‌های ترک خورده ممکن است به دلیل چاقی، استفاده از کفش‌های نامناسب یا ایستادن طولانی مدت ایجاد شوند.
پوست خشک معمولا باعث ترک پاشنه پا می‌شود. هنگامی که وزن و فشار به پد چربی زیر پاشنه پا وارد می‌کند، پوست به سمت طرفین منبسط می‌گردد. اگر پوست فاقد رطوبت باشد، سفت شده و در نتیجه کشش کمتر، مستعد ترک خوردن می‌شود.
علل دیگر ترک پا عبارت‌اند از:
- ایستادن برای مدت طولانی، به ویژه روی کفپوش‌های سخت
- چاقی
- کفش‌های پشت باز
- استفاده از کفش‌های نامناسب
- اصطحکاک از پشت کفش
- راه رفتن ضعیف
- هوای سرد و خشک
- کمبود ویتامین
اگر به اندازه کافی ویتامین‌های ضروری مورد نیاز خود را دریافت نکنید، ممکن است پوست‌تان کدر، خشک و در سنین پایین پیر شود. در بعضی موارد، حتی ممکن است به مشکل پوسته پوسته شدن پوست یا ترک خوردن آن دچار شوید. همه ویتامین‌ها و مواد معدنی برای حفظ سلامت پوست حیاتی هستند، اما سه ویتامین زیر تاثیر بیشتری روی آن دارند:
ویتامین E
ویتامین E به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان از سلول‌های شما محافظت می‌کند و طول عمر آنها را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، در حفظ سلامت پوست و تقویت سیستم ایمنی بدن نقش دارد. بهترین منابع غذایی ویتامین E عبارتند از:
- روغن‌ها مانند روغن جوانه‌ی گندم، روغن فندق، روغن آفتابگردان و روغن بادام
- تخمه آفتابگردان
- مغزیجات مانند بادام و فندق
- ماهی سالمون
- آووکادو
- انبه
کسانی که به اختلالات گوارشی مبتلا هستند از جمله افراد مبتلا به بیماری کرون (یک نوع بیماری التهابی روده) یا سوء جذب چربی در معرض خطر کمبود ویتامین E قرار دارند.
ویتامین B3
گاهی‌اوقات کمبود ویتامین B3 علت ترک پاها است. ویتامین B3 که به آن نیاسین هم گفته می‌شود، در متابولیسم انرژی نقش دارد. بنابراین بدون آن نمی‌توانید انرژی موجود در غذاهای مصرفی خود را به انرژی قابل استفاده توسط بدن تبدیل کنید. ویتامین B3 یک آنتی‌اکسیدان است، به این معنی که با رادیکال‌های آزاد در بدن مبارزه می‌کند. رادیکال‌های آزاد مولکول‌های ناپایداری هستند که می‌توانند به بدن آسیب برسانند.
وقتی ویتامین B3 کافی دریافت نمی‌کنید، خطر ابتلا به بیماری پلاگر (Pellagra) افزایش می‌یابد. یکی از علائم پلاگر پوست خشک و پوسته پوسته است که می‌تواند در قسمت‌های مختلف بدن از جمله پاشنه‌ی پا ایجاد شود. سایر علائم پلاگر شامل موارد زیر است:
- گیجی
- اسهال
- از دست دادن اشتها
- درد شکم
- ضعف
ذکر این نکته ضروری است که پلاگر معمولا ابتدا قسمت‌هایی از بدن را که در معرض نور خورشید هستند، تحت تاثیر قرار می‌دهد. بنابراین احتمالا قبل از اینکه متوجه‌ی علائم آن روی پاشنه‌ی پاها شوید، روی سایر نواحی بدن تاثیر می‌گذارد.
از غذاهای غنی از ویتامین B3 می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ماکیان مانند سینه‌ی مرغ و بوقلمون
- گوشت چرخ‌کرده و جگر گاو
- غذاهای دریایی مانند ماهی سالمون
- برنج قهوه‌ای
- آووکادو
- عدس
کمبود ویتامین B3 به‌ندرت اتفاق می‌افتد، اما بیماری‌ها و شرایط زیر خطر بروز آن را افزایش می‌دهند:
- سوء تغذیه
- بی‌اشتهایی
- HIV
- اختلال سوء مصرف الکل
- بیماری‌هایی که باعث سوء جذب مواد مغذی در دستگاه‌ی گوارش می‌شوند.
- ویتامین b3 (نیاسین)؛ فواید، علائم کمبود، منابع غذایی سرشار و عوارض جانبی
ویتامین C
ویتامین C هم که با نام ال-اسکوربیک اسید شناخته می‌شود، خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد و از آسیب سلولی جلوگیری می‌کند. بدن مقدار زیادی ویتامین C در سلول‌های پوست ذخیره می‌کند تا از آنها در برابر آسیب‌های محیطی محافظت کند. این ویتامین در تولید کلاژن هم نقش دارد. کلاژن پروتئینی است که ۷۵ درصد وزن خشک قسمت درم پوست (لایه‌ی میانی پوست) را تشکیل می‌دهد.
بر اساس تحقیقات، سطح ویتامین C در پوست پیر یا آسیب‌دیده توسط نور خورشید کمتر است. از آنجا که ویتامین C به حفظ رطوبت پوست کمک می‌کند، دریافت نکردن آن به اندازه‌ی کافی ممکن است به کم‌آبی و خشکی سلول‌های پوست در نواحی مختلف بدن از جمله پاشنه‌ی پا منجر شود.
به بیماری ناشی از کمبود ویتامین C اسکوروی (Scurvy) می‌گویند. اسکوروی علائم مختلفی ایجاد می‌کند که روی پوست تاثیر می‌گذارند، از جمله:
- کبودی
- خشکی و پوسته پوسته شدن پوست
- تاخیر در التیام زخم‌ها
- خشکی موها
- خونریزی در پوست یا اطراف فولیکول‌های مو
کمبود ویتامین C در کشورهای توسعه‌یافته نسبتا نادر است. برای اینکه به کمبود این ماده‌ی مغذی مهم مبتلا شوید باید حداقل چند هفته تا چند ماه روزانه کمتر از ۱۰ میلی‌گرم ویتامین C دریافت کنید.
منابع غذایی خوب ویتامین C عبارتند از:
- فلفل دلمه‌ای قرمز و سبز
- کیوی
- کلم بروکلی
- توت‌فرنگی
- پرتقال
- کلم کیل
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در بیشتر موارد، علت ترک پای کودک و بزرگسال جدی نیست و با روش‌های خانگی بهبود می‌یابد. اما اگر این راهکارها موثر نبودند یا با مشکل درد و خونریزی مواجه شدید، باید برای درمان ترک پا به پزشک مراجعه کنید.
همچنین اگر به بیماری‌های زمینه‌ای مثل دیابت مبتلا هستید، توصیه می‌شود ترک پاشنه، میخچه و سایر مشکلات مرتبط با پا را نادیده نگیرید و در مورد راه‌های درمان آنها با پزشک مشورت کنید. بسته به شرایط شما، پزشک می‌تواند بهترین راه برای درمان میخچه، ترک پاشنه و… را پیشنهاد دهد.
جلوگیری از ترک پاشنه پا
اقدامات زیر می‌تواند به جلوگیری از خشکی پوست پا و ترک پاشنه کمک کند:
- پرهیز از حمام و دوش گرفتن باعث بدتر شدن خشکی پوست پاشنه پا می‌شود.
افرادی که پوست خشکی دارند باید موارد زیر را دنبال کنند:
- از مصرف آب داغ اجتناب کنید، به جای آن از آب گرم استفاده کنید.
- زمان حمام یا دوش گرفتن خود را به ۵-۱۰ دقیقه محدود کنید . این کار مانع از دست دادن بیشتر رطوبت گردد.
- از یک پاک‌کننده ملایم و بدون عطر استفاده کنید.
- به آرامی پوست را با حوله پاک کنید تا خشک شود.
- بلافاصله پس از خشک شدن از مرطوب‌کننده استفاده کنید.
- بلافاصله پس از شستشو از مرطوب کننده به پاشنه پا مالش دهید.
پس از حمام، دوش گرفتن یا خیساندن پا، افراد باید فوراً یک مرطوب کننده را روی پاهای خود بمالند تا رطوبت آنها را به دام بیندازند. پمادها و کرم ها موثرتر از لوسیون ها هستند و کمتر پوست را تحریک می‌کنند.
مرطوب کردن اندک ترک پاشنه پا دو یا سه بار در روز ممکن است به کاهش علائم کمک کند.
سخن پایانی
پوست پا معمولا خشک‌تر و کم‌آب‌تر از پوست سایر قسمت‌های بدن است، چون غدد چربی زیادی در کف پا وجود ندارد. درنتیجه، پاشنه‌ی پا ممکن است به‌دلیل کمبود رطوبت به‌تدریج انعطاف‌پذیری و قابلیت ارتجاعی خود را از دست بدهد و ترک بخورد.
ترک پا معمولا فقط روی لایه‌ی فوقانی پوست تاثیر می‌گذارد و باعث درد نمی‌شود. با این حال، هنگامی که به لایه‌های عمیق‌تر پوست می‌رسد، ممکن است دردناک شود یا با خونریزی همراه باشد. در صورت روبه‌رو شدن با این علائم باید به پزشک مراجعه کنید.
