زهرا جواهری متولد سال 1356 در تهران، بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر و تلویزیون است. او در سال ۱۳۷۸ در رشتهٔ کارگردانی نمایش از دانشگاه علم و فرهنگ (جهاد دانشگاهی سابق) فارغ‌التحصیل شد. زهرا جواهری در سال ۱۳۷۶ با ایفای نقش «شیرین» در سریال تلویزیونی دنیای شیرین به کارگردانی بهروز بقایی به عرصه بازیگری پیوست و به شهرت رسید. با بخش فرهنگ و هنر مجله خبری چشمک در محموعه فیلم و سریال، با بیوگرافی زهرا جواهری و جدیدترین عکی های او همراه باشید.
عکس جدید زهرا جواهری
عکسی جدید از خانم زهرا حواهری به همراه نوزادش و همچنین علی رضا رئیسی (بازیکر دنیای شیرین) در فضای مجازی منتشر شده است که مورد توجه کاربران قرار گرفته است.
بیوگرافی زهرا جواهری از زبان خودش
من ورودی سال 1374 دانشگاه بودم و از همان سال هم با نمایش عروسکی آغاز کردم . مدتی کوتاهی در کانون پرورش فکری کودکان فعالیت می‌کردم. سپس در سال 1376 با سریال «دنیای شیرین» وارد عرصه بازیگری شدم و حرفه ای تر به این رشته نگاه کردم. من دو سال درگیر کارهای دانشجویی بودم البته یک فیلم سینمایی هم بازی کردم به نام «حریف دل» اما نقش کوتاهی داشتم.
من نمایش عروسکی انجام می‌دادم، حتی یک نمایشنامه از چخوف کارگردانی کردم به نام «بازیگر تراژدی، علی رغم میل خود» این اثر چخوف کاملاً یک کار بزرگسال است ولی با عروسک اجرا کردم که خیلی موفق بود و بعد در تئاتر شهر اجرای عمومی داشتیم.
جواهری از سال 1376 و پس از سریال دنیای شیرین، در «سیب خنده»، «جشن خاطره ها»، «باغ ستاره ها»، کارهای خانم محبوب مثل «قلعه وروره گیو» و کارهای آقای فیاضی دستیار برنامه ریز بوده، و این موضوع نشان دهنده این است که اولویت اول او بازیگری نیست.
چرا کار کودک و کار عروسکی را انتخاب کردید؟
برای این که فکر می‌کنم اصلاً همه ما با عروسک بزرگ میشیم،اگر ۸۰ سالمان هم بشود باز بچه ایم،آدم بزرگ ها باز هم عروسک ها و کارتون را که می بینند دوست دارند. یعنی همیشه کودک درونشان تا آخر عمر با آنها است. خود من فکر می‌کنم این کودک درونم خیلی شیطون است و با این که من وقتی بچه بودم خیلی بازی و شیطنت می‌کردم و به اندازه کافی تخلیه شدم، ولی هنوز حس می کنم دوست دارم با عروسک ها بازی کنم. یک جورایی وقتی در این فضاها قرار می گیرم حس می کنم هنوز دارم بازی می کنم… خاله بازی ، عروسک بازی و ….
چرا شخصیت های عروسکی مجموعه، تمساح و سمور آبی هستند؟
بله، نزدیک نیست. اتفاقاً دلیلش همین بود. چون دیدم بچه ها خیلی با آنها آشنا نیستند. آشنایی شان فقط درحد مرغ و خروس و گربه و اینهاست. ما دوست داریم چیزهای جدید بیاوریم. من دوست داشتم حیوان های دیگری بیاورم. این طرح از اول در ذهنم بود که چون این حیوانات عجیب و غریبند، ما ماجرای حیوانات دیگری که عجیب و غریب ترند را برای بچه ها تعریف کنیم.
کل مجموعه چند قسمت شد؟
فصل دوم که تازگی دیدید، قرار بود ۵۲ قسمت باشد. حدود سی و یک یا سی و دو قسمت متن هم نوشته شد. منتهی من گفتم اگر قرار است ۵۲ قسمت باشد، ما نمی توانیم در یک ماه کار را ببندیم. باید ۳ ماه به ما زمان بدهند. خوشبختانه با این موضوع موافقت نکردند و گفتند همان ۲۶ قسمت، به نظرم خیلی بهتر شد.
عمو جون جون به عنوان یک پیردانا، آیا از همان ابتدا با همین منظور وارد قصه شد؟
عمو جون جون یک از همان ابتدا این مدلی بود و اطلاعات دقیق تری داشت. مخصوصاً که من و دایی هم به نوعی جوان به حساب می آمدیم در برنامه. آن ۱۳ قسمتی را هم که یوسفی پور نوشت، من و خانم صبری بازنویسی کردیم که متن یکدست بشود. ولی خود عمو جون جون، شخصیت و شناسنامه اش و این که کاملاً پیردانا باشد در سری اول تولیدی شکل گرفت.
حضور در مجموعه دنیای شیرین
دنیای شیرین نام یک مجموعهٔ تلویزیونی ایرانی به کارگردانی بهروز بقایی و تهیه کنندگی علی خودسیانی محصول سال ۱۳۷۶ ایران است که از برنامهٔ کودک و نوجوان شبکه ۱ تلویزیون ایران پخش گردید.
این مجموعه تلویزیونی، داستان دو خانواده (هفت شخصیت ثابت) است که گوینده داستان، دختری به نام «شیرین» با بازی زهرا جواهری است. او همراه با پدرش که یک گلفروش، مادرش که یک پرستار، دو برادر کوچکترش که هرسه دانش‌آموز هستند و در همسایگی آنها دایی آنها و پسر کوچکش در یک طبقه از یک آپارتمان زندگی می‌کنند. در هر قسمت، آنها با موضوع تازه‌ای درگیر می‌شوند. مطابق معمول، هر بار بچه‌های خانواده مشکلی ایجاد می‌کنند و بزرگترها با هدایت و تدبیر خود، آن را حل می‌کنند.
